کتاب فیلم و ایدئولوژی در ایران: دهه هشتاد

ایدئولوژی تمام شئون زندگی ما را احاطه کرده است. امروزه همزمان با شکوفایی سریال‌ها که مخاطبان را درگیر خود می‌کنند و رسانه‌هایی مانند نتفلیکس، یوتیوب، فیسبوک یا حتی مانیتورهای خیابانی، ارتباط ایدئولوژی و سینما تنگاتنگ‌تر شده است.
سینما قدرت زیادی در ترویج و انتقال ایدئولوژی‌ها دارد. تأثیر سینما بر جوامع و تغییر نگرش‌ها و ارزش‌ها در آن‌ها، نشان از قدرت و اهمیت این رسانه دارد. درک عمیق‌تری از نقش سینما در انتقال ایدئولوژی‌ها و تأثیرات آن در جوامع، می‌تواند به ما در فهم بهتر سازوکارهای جامعه کمک کند.
ایدئولوژی در سینمای ایران نه تنها به عنوان یک عامل تاثیرگذار در فرم‌بندی آثار سینمایی بلکه همچون یک ابزار برای نقد و بررسی موضوعات اجتماعی و سیاسی، نقش مهمی دارد.
فیلم‌های سینمای ایران در حالی در دهۀ هشتاد تولید و اکران می‌شدند که متأثر از تحولات جامعۀ پساجنگ ایران بودند. سینمایی که همواره دولتی و متأثر از سرمایه و صنعت فرهنگی بود، می‌خواست به‌واسطۀ تغییرات گفتمانی پوست بیندازد و کارکردهای سرگرمی، کارآفرینی و اجتماعی خود را نیز حفظ کند. با این ‌حال، این سینما نه اجازه و نه امکان خودمختاری داشت. چراکه گفتمان‌های سیاسی و فرهنگ عامه، با نفوذ به فیلم‌های سینمایی ایدئولوژی‌های خود را درون آن تکثیر می‌کردند. ایدئولوژی عوامل فیلم‌سازی بر فیلم‌ها بارگذاری می‌شد و سپس به فیلتر دستگاه‌های دولتی و غیردولتی می‌رسید تا در نهایت به مخاطب ایدئولوژی‌زده قالب شود. این ساحت‌های چندگانه، از خاک فرهنگ عامۀ مردم ایران تغذیه می‌کردند تا عقل سلیم مردم را دست‌کاری، تحریف یا بازتولید کنند.
در این کتاب فیلم و ایدئولوژی در ایران از ایده‌های نظریه‌های گفتمان و ایدئولوژی مبنا قرار گرفته است تا وجه ایدئولوژیک سینمای دهه هشتاد ایران آشکار شود. این کتاب کاربست ایدئولوژی و رابطه آن با گفتمان را در فیلم‌های دهه هشتاد ایران مورد کنکاش قرار می‌دهد.